Wij zijn begonnen met het herinrichten van CHECK t.b.v. vragenlijsten voor interne audits waarin vragen gebruikt worden vanuit het kader ISO 15189:2023.
Voorheen maakte we van iedere interne audit een aparte vragenlijst met hierin enkele normelementen uit het kader ISO 15189. Op deze manier kunnen we de ingevulde vragenlijsten van de interne audits, waarin soms dezelfde normelementen aan bod komen, niet met elkaar vergelijken. We willen dit nu anders aan gaan pakken.
Ons plan:
- Binnen het kader ISO 15189:2023 hebben we per normelement vragen opgesteld.
- Binnen de labelvelden hebben we een label (ISO 15189:2023) aangemaakt met als labelwaarde alle normelementen (hoofdstukken) uit het kader.
- Binnen het kader ISO 15189:2023 koppelen we aan alle vragen de juiste labelwaarde.
- Binnen de vragenlijsten maken we 1 vragenlijst aan met alle vragen uit het kader (ISO 15189:2023).
- Wanneer we een audit starten, starten we binnen die vragenlijst een nieuw vragenlijstonderzoek met hierin enkele labelwaarde geselecteerd die van toepassing zijn voor die betreffende audit.
- De auditor vult de vragenlijst in met alleen de vragen die wij via labels hebben geselecteerd.
Het idee hierachter is dat iedere audit gebruik maakt van de vragen uit het kader, maar niet altijd dezelfde normelementen hoeft te behandelen. Via labelwaardes willen we dus aangeven welke vragen beantwoord moeten worden binnen het vragenlijstonderzoek.
We willen alles binnen 1 vragenlijst houden zodat we alle ingevulde vragenlijsten met elkaar kunnen vergelijken met de rapportage functie binnen de vragenlijsten.
Tip uit de community: Om binnen de rapportage functie te kunnen zien bij welk normelement de vragen horen, willen we per vraag een “code” invoeren met hierin het hoofdstuknummer van het normelement. Deze wordt vóór de vraag in de rapportage weergegeven.
Wat vinden jullie van dit idee? Hebben jullie misschien betere ideeën voor de inrichting van de vragenlijsten tbv interne audits?
